"We moeten patiëntveiligheid samen gaan doorleven"

"We moeten patiëntveiligheid samen gaan doorleven. Dat is mijn ambitie”, vertelt Annemieke Schoemaker-Beugeling, in april gestart als programmaleider bij Tijd voor Verbinding. Ze stapt in een lopend programma dat ze eind 2024 met de programmaorganisatie tot een succesvol einde wil brengen. Vooral door het onderwerp patiëntveiligheid in de spreekwoordelijke etalage te zetten. 

Gebruik maken van het goede dat er al is 
Annemieke vertelt: “Aandacht voor patiëntveiligheid zie ik als bollen wol die op een mooie manier verder uitrollen. Mijn rol hierin is het gezicht naar buiten. En om met de juiste mensen in gesprek te gaan om die aandacht voor veilige zorg te verankeren. Er zijn in de afgelopen tijd veel voorbeelden uit de praktijk opgehaald. Het is prachtig om te zien dat we vanuit de dagelijkse praktijk leren van wat er goed gaat. Maar vooral: wat de werkbare elementen zijn die maken dat het echt anders kan. En dat we meer veerkracht en aanpassingsvermogen zien bij de zorgprofessionals door op een andere manier aan patiëntveiligheid te werken. 

Nu zien we het liefst dat ziekenhuizen en bestuurders dit gedachtegoed echt gaan doorleven. Hier zijn al voorbeelden van. Daarbij gaat het om meer dan initiatieven voor betere veiligheid en kwaliteit. Het gaat met name om randvoorwaarden in de zorg, zoals psychologische veiligheid. Hierin zie ik een rol voor veel partijen, van de verpleegkundige adviesraad (VAR) en de Medische Stafbesturen (MSB’s) tot aan leidinggevenden en ook HR-afdelingen. Want als zorgmedewerkers zich gesteund voelen, kunnen ze met vertrouwen veerkrachtiger zijn. Dat heeft een directe relatie met patiëntveiligheid.” 

Vertalen naar de praktijk 
“Mijn gedachte is dat deze belangrijke stakeholders beweging vanuit Tijd voor Verbinding kunnen versterken en vice versa”, vervolgt Annemieke. “Mijn vraag aan hen is: Hoe kunnen we samen werken aan belangrijke randvoorwaarden, deze borgen in de jaarplannen en vertalen naar de praktijk? Wat hebben teams nodig en hoe geef je ruimte voor het multidisciplinair gesprek? Daar is echt een andere beweging voor nodig. Hierin zoek ik partners, zoals de leden van de brancheorganisaties zelf en de trekkers van IZA. Ook in beleid en programma's die elkaar kunnen versterken. Op een ander niveau vinden we als programma partners, ambassadeurs op de werkvloer en deelnemers aan leernetwerken, bij wie ik een groot enthousiasme proef voor patiëntveiligheid.” 

Mijn oproep aan managers en leidinggevenden in de zorg is dan ook: Schep de voorwaarden voor een sprong vooruit op het gebied van patiëntveiligheid. 

Resultaat in acties 
Met deze ambities en plannen stuurt Annemieke op resultaat voor eind 2024: “Voor mij is het programma geslaagd als we op de thema's antistolling, kwetsbare ouderen en het multidisciplinair gesprek ook echt resultaat laten zien. Dat je merkt dat er op deze drie thema's nieuwe initatieven zijn ontwikkeld en dat de Safety-II benadering als fundament terugkomt in acties. Dat vraagt van ons om kritisch te blijven op wat we doen en hoe we de professionele structuur borgen. Dan heb je het over een daadwerkelijke verandering en gaan we het met elkaar doorleven.