Selma Tromp: ‘Juist daar waar het goed gaat in organisaties is veel te leren’

Wat is jouw persoonlijke motivatie om je als bestuurder te verbinden aan het programma Tijd voor Verbinding?
‘Het is cruciaal dat zorgprofessionals zelf meedenken over het patiëntveiligheidsbeleid en de vertaling naar de werkvloer. Zij weten immers als geen ander waar verbetermogelijkheden liggen voor veilige zorg en wat kan landen in de praktijk. Het belangrijkste blijft dat patiënten er altijd op moeten kunnen vertrouwen dat zorg veilig is. Als bestuurslid van de Federatie Medisch Specialisten met de portefeuille kwaliteit is het vanzelfsprekend dat ik als bestuurder mij aan dit programma verbind. Iedereen kent wel een verhaal waar het helaas is misgegaan in de zorg voor patiënten. Zo’n gebeurtenis kan een enorme impact hebben op patiënten en hun naasten en op de zorgverlener, dat moeten we niet onderschatten.’

Vakmanschap, verbinding en vertrouwen vormen de kern van het programma.  Hoe zie je dit in het kader van leiderschap?
‘De kracht van de aanpak van het programma Tijd voor Verbinding is de bottom-up aanpak, waarbij juist ook geleerd wordt van voorbeelden waarbij de zorg goed gaat naast leren van wat er minder goed gaat. Dus niet alleen het klassieke denken over patiëntveiligheid dat voornamelijk gericht is op het voorkomen van fouten, maar juist ook door de focus te verleggen naar wat er goed gaat; het gedachtegoed van Safety II. De kracht daarbij is dat het uitgangspunt positief is; door de focus te verbreden naar wat goed gaat, ga je uit van de kracht van zorgprofessionals maar ook van organisaties. Juist daar waar het goed gaat, is veel te leren.' 

Wanneer is het programma Tijd Voor Verbinding volgens jou een succes?
‘Het programma is voor mij een succes als er in alle ziekenhuizen continue aandacht is van bestuurders, zorgprofessionals en patiënten voor de verbetering van de patiëntveiligheid. Het kan en moet op sommige plaatsen beter en daar ga ik mij de komende jaren voor inzetten. Dat alle brancheorganisaties betrokken zijn is een must, want het gaat naast een veranderende werkwijze van zorgprofessionals en de patiënt ook vaak om organisatorische obstakels waardoor vermijdbare schade ontstaat. En dat patiënten samen met zorgprofessionals betrokken zijn bij het programma en in de expertteams vind ik heel waardevol. Patiënten zijn de ervaringsdeskundigen bij uitstek.’